Nadat Cornelis eerder in zijn leven tot twee keer toe weduwnaar geworden was, kon hij de zorg voor zijn vijf kinderen niet meer aan. Hij raakte verslaafd aan alcohol en kwam als zwerver op straat terecht. Cornelis was voornamelijk op het Rembrandtplein te vinden en verdiende daar zijn geld als straatmuzikant. Hij liep langs de terrassen, speelde liedjes, slaakte wat kreten uit en deed dansjes om het uitgaanspubliek te vermaken. Zijn verdiende geld ging op aan de goedkoopste vorm van alcohol: Spiritus.

————

De bijnaam ‘Had-je-me-maar’ ontstond toen Cornelis een nummer met de gelijknamige titel begon te zingen. Dit gebeurde in opdracht van de Amsterdamse artiest Louis Davids die daarmee zijn show wilde promoten. Had-je-me-maar werd steeds bekender in Amsterdam.

————

In het voorjaar van 1921 werd bekendgemaakt dat Had-je-me-maar de politiek inging, als vertegenwoordiger van de nieuwe Rapaille Partij. In 1921 was er voor het eerst algemeen kiesrecht: de hele Amsterdamse bevolking boven de 23 jaar mocht naar de stembus. Door te laten zien dat zelfs een zwerver verkozen kon worden wilde de partij hier een statement tegen maken. In het verkiezingsprogramma stond onder andere dat een jenevertje 5 cent moest gaan kosten. Vrij jagen en vissen in het Vondelpark was ook één van de punten.

————

Enkele dagen voor de verkiezingen werd Had-je-me-maar opgepakt vanwege openbaar dronkenschap. De arrestatie was een bewuste actie, omdat het stadsbestuur had gezien hoe populair de zwerver was geworden onder de Amsterdammers. Er volgde een veroordeling en een periode in een afkickkliniek, waardoor hij afstand moest doen van de gewonnen zetel. Eind november 1931 raakte Had-je-me-maar betrokken bij een aanrijding bij het Leidse Bos in Amsterdam-West. Hij overleed op 75-jarige leeftijd aan de verwondingen.

‍