We hebben het hier over de 335-jarige oorlog tussen Nederland en de Scilly-eilanden, een kleine eilandengroep voor de zuidwestkust van Engeland. De eilandengroep telt 2000 inwoners en 145 eilanden. Toch raakten deze eilanden in 1651 in oorlog met de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.

Tussen 1639 en 1651 woedde in Engeland een burgeroorlog tussen de koningsgezinden en de aanhangers van het parlement. De Republiek steunde Oliver Cromwell, de leider van de parlementaire factie, die de overhand kreeg. Tijdens de strijd zocht de koningsgezinde vloot haar toevlucht op de Scilly-eilanden. In de gevechten rondom de eilanden werden enkele Nederlandse haringbuizen gekaapt.

Als reactie stuurde de Republiek admiraal Maarten Tromp naar de eilanden om een schadevergoeding te eisen. Toen deze uitbleef, zou Tromp officieel de oorlog hebben verklaard. Omdat de rest van Engeland inmiddels onder parlementair gezag viel, werd de oorlogsverklaring specifiek gericht aan de Scilly-eilanden. De Nederlandse vloot stelde een blokkade in, maar er werd geen schot gelost. In juni 1651 gaven de koningsgezinden zich over en trok de Nederlandse vloot zich terug. Echter, men vergat een officieel vredesverdrag te ondertekenen.

In 1985 schreef historicus Roy Duncan, afkomstig van de Scilly-eilanden, een brief aan de Nederlandse ambassade in Londen om de mythe rondom de langdurige oorlog te onderzoeken. Dit verhaal was onder de eilandbewoners bijzonder populair. Uit nader onderzoek bleek dat de oorlog inderdaad nooit officieel was beëindigd. Daarom werd op 17 april 1986 de vrede formeel getekend door de Nederlandse ambassadeur, jonkheer Rein Huydecoper, waarmee de 335-jarige oorlog werd afgesloten.

Over de rechtsgeldigheid van dit hele verhaal wordt door historici getwijfeld. Één ding is zeker: dit bizarre stukje geschiedenis verdient het om verteld te worden!

In aflevering 64 van The Dutch Historian Geschiedenis Podcast duiken we in het verhaal van de 335-jarige oorlog. Nu te beluisteren op je favoriete podcastplatform!

‍