Het gasmuntje moest men in een speciale meter, een muntmeter, in de meterkast doen. Een meteropnemer van het gasbedrijf kwam vervolgens periodiek de muntmeter legen. De gasmunten kon je kopen bij muntautomaten die op veel plekken geplaatst waren. Het doel van dit systeem was het voorkomen van betalingsachterstanden.

‍

Één van de grote voordelen van de muntmeter was dat er heel moeilijk gefraudeerd kon worden. Als er valse munten gebruikt waren, dan wist de meteropnemer natuurlijk wie het gedaan had en dan kon de verschuldigde geld alsnog geïnd worden. Rond 1900 kwamen de eerste muntmeters naar Nederland. Twintig jaar later had ongeveer de helft van de op het gasnet aangesloten huishoudens in Nederland een muntmeter.

‍

Met de komst van de geiser en de zelfregelende gaskachel verdween de gasmunt. Vanwege een continu brandende waakvlam was een constante gaslevering vereist. Dit was niet meer mogelijk met het systeem van de prepaid gasmuntjes. Vanaf 1955 werden alle gaspenningen langzaam afgeschaft. Tegenwoordig kom je deze gasmuntjes alleen nog op Marktplaats, Ebay of op ruilbeurzen tegen.

‍