Hij was één van de Britse militairen die vanaf 17 september de noordkant de Rijnbrug dagenlang verdedigde tegen een Duitse overmacht.

Grayburn bereikte samen met zijn bataljon op de avond van 17 september hun doel: De Rijnbrug. Ze moesten deze brug verdedigen tot er versterkingen via het zuiden zouden komen. Bij de eerste aanval raakte Grayburn gewond aan zijn schouder. Samen met zijn peloton bezette hij daarna een huis aan de rand van de Britse sector en verdedigde dat tegen een overmacht met een hoofdrol voor Grayburn.

In de vroege uren van 20 september deed Grayburn succesvolle verrassingsaanval op een Duitse positie. Enkele uren later probeerden de Duitsers explosieven op de Rijnbrug te plaatsen. Grayburn wist de explosieven te verwijderen. Hij werd in zijn rug geraakt, maar gaf geen kick. Bij de volgende Duitse aanval werd hij dodelijk getroffen door een tank die op enkele meters afstand stond.

‍
Victoria Cross citaat: ‘𝘎𝘦𝘥𝘶𝘳𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘦𝘳𝘪𝘰𝘥𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘥𝘢𝘯 𝘥𝘳𝘪𝘦 𝘥𝘢𝘨𝘦𝘯, 𝘭𝘦𝘪𝘥𝘥𝘦 𝘭𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯𝘢𝘯𝘵 𝘎𝘳𝘢𝘺𝘣𝘶𝘳𝘯 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘮𝘢𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘰𝘵𝘴𝘦 𝘥𝘢𝘱𝘱𝘦𝘳𝘩𝘦𝘪𝘥 𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘴𝘵𝘣𝘦𝘳𝘢𝘥𝘦𝘯𝘩𝘦𝘪𝘥. 𝘏𝘦𝘵 𝘭𝘪𝘫𝘥𝘵 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘵𝘸𝘪𝘫𝘧𝘦𝘭 𝘥𝘢𝘵 𝘥𝘦 𝘈𝘳𝘯𝘩𝘦𝘮𝘴𝘦 𝘣𝘳𝘶𝘨 𝘯𝘰𝘰𝘪𝘵 𝘩𝘢𝘥 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘴𝘵𝘨𝘦𝘩𝘰𝘶𝘥𝘦𝘯 𝘻𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘦 𝘪𝘯𝘴𝘱𝘪𝘳𝘦𝘳𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘭𝘦𝘪𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘦𝘯 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘰𝘯𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘮𝘰𝘦𝘥 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘰𝘧𝘧𝘪𝘤𝘪𝘦𝘳.’

Hij ligt begraven op het Arnhem Oosterbeek War Cemetery en er wordt ook aandacht aan hem besteed in het Airbornemuseum Hartenstein.

‍