De naam is te herleiden tot de samenstelling Bree: ‘Brede’ en saap: ‘zompige, natte grond’. Een paar honderd jaar geleden was dit een prachtig stukje duingebied. In die tijd verlieten veel rijke Amsterdammers in de zomer de stad om naar dit soort plekken te gaan. Vanwege het beeldschone duinlandschap openden enkele pensions en een café hun deuren in Breesaap.

De verdwijning van Breesaap startte in 1851, toen stukken duinland werden verkocht aan de Amsterdamsche Kanaal Maatschappij. In maart 1865 begon het enorme Noordzaakanaalproject. Dit kanaal zou een belangrijke verbinding van de haven van Amsterdam met de Noordzee vormen. Dit kanaal werd dwars door Breesaap gelegd, omdat daar de afstand door de duinen het kortste was. Door het kanaal verdween een groot stuk van het gebied.

De bouw van de Nederlandsche Hoogovens en Staalfabrieken startte in 1920 en luidde het definitieve einde van Breesaap in. De laatste bewoonde boerderij ging in 1922 tegen de vlakte. Ondertussen is de staalfabriek enorm uitgebreid en is er niks meer terug te vinden van het ooit zo bewonderde duingebied.

𝗙𝘂𝗻 𝗳𝗮𝗰𝘁: De opa van politicus Ruud Lubbers (1939-2018) had een pension-café in de Breesaap.

‍