Het fort op de Ruigenhoekse Dijk is gebouwd tussen 1869-1871 en is onderdeel van de tweede kring van forten rond Utrecht. Het bestaat uit een groot vierkant met bastions, bomvrije kazernes, groepsschuilplaatsen en remises (bomvrije schuilplaatsen voor geschut). Toen Nederland tijdens de Frans-Duitse Oorlog in 1871 net buiten schot bleef, besloot men het fort snel uit te breiden. Er werden extra bomvrije gebouwen toegevoegd, zoals een kazerne en een munitiemagazijn.
———
Interessant om te zien is dat er duidelijk verschil zit in het type gebouwen en bunkers van Fort Ruigenhoek. De gebouwen met een bakstenen uiterlijk stammen uit de 19e eeuw. Tijdens mobilisatie gedurende de Eerste en vlak voor de Tweede Wereldoorlog zijn er vervolgens veel (betonnen) uitbreidingen gedaan. Het verschil is duidelijk te zien. Scroll maar tussen de foto’s, dan zie je het direct. Er werden ook extra loopgraven, waarnemingsposten en mitrailleursnesten gebouwd.
———
Uiteindelijk heeft het fort (gelukkig) nooit in actie moeten komen. Na de Tweede Wereldoorlog werd het fort gebruikt als munitieopslag door het Nederlandse leger. Tussen 1966 en 1994 fungeerde het zelfs als explosievenwerkplaats van een onderdeel van de @koninklijkelandmacht. Bij deze afdeling troffen ze voorbereidingen om bruggen en andere dingen op te blazen, mocht Nederland nog een keer aangevallen worden. Sinds 1997 is het fort in handen gekomen van @staatsbosbeheer.
———
Afgelopen woensdag waren wij te gast bij @sterkwater.popuprestaurant voor een diner in Fort Ruigenhoek. Tijdens een pop-up diner bij SterkWater eet je in allerlei gave historische locaties langs de Hollandse Waterlinie. Op deze manier wordt de geschiedenis van de Hollandse Waterlinie op een hele verfrissende manier tot leven gebracht. Supertof!