Zoals jullie misschien weten bleef Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal. Deze neutraliteit wilde Nederland koste wat het kost behouden. Volgens het vredesverdrag van 1907 moesten militairen van oorlogvoerende landen die voet op Nederlandse bodem zetten geïnterneerd worden. Ze moesten afgehouden worden van verdere oorlogsvoering. Nederland deed er alles aan om dit verdrag te honoreren.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het dorp Urk nog een afgelegen eiland in de Zuiderzee (📷1). Nederland besloot daarom een interneringskamp te bouwen op het eiland. Dit kamp werd een zestig meter lange houten barak omgeven met prikkeldraad (📷2). Er werden ongeveer 39 vluchtgevaarlijke Belgische, Franse en Engelse officieren geïnterneerd (📷3-4). Het enige wat deze officieren wilden was ontsnappen en terugkeren naar het strijdtoneel om hun land te helpen. Het werd een kat-en-muisspel met de Urker bewakers die door de officieren verdacht werden pro-Duits te zijn.

De geïnterneerden hadden het redelijk comfortabel en mochten bijvoorbeeld onder toezicht sporten of een rondje lopen op het eiland. Er zat verschil tussen gevangen zitten en geïnterneerd zijn, je bent als geïnterneerde te gast, maar je mag niet weg. De officieren ervaarden het verblijf op Urk, vooral in de winter, als eentonig en uitzichtloos. Bijna lukte het een aantal geïnterneerden te ontsnappen via een spectaculaire 40 meter lange tunnel te ontsnappen. Ze werden echter op het laatste moment ontdekt.

Klik hier om het boek Duivelseiland te kopen

‍

‍