Om de oorlogsmachine draaiende te houden, was het voor de geallieerden van groot belang om de haven van Antwerpen operationeel te krijgen. In oktober 1944 was nog altijd het grootste gedeelte van Zeeland in Duitse handen, waardoor bevoorradingsschepen niet vanaf de haven van Antwerpen via de Schelde naar de Noordzee konden komen. Het Canadese Eerste Leger kreeg de opdracht om de Schelde te veroveren en de vaarroute veilig te stellen.

Vanwege de sterke Duitse verdedigingen aldaar voerde de Royal Air Force in totaal meer dan 600 luchtaanvallen uit, echter zonder groot succes. De geallieerden besloten daarom op 3 oktober 1944 de dijken van Walcheren te bombarderen. Door deze actie kwam een groot deel van het eiland onder water te staan (📸6), met burgerslachtoffers als gevolg. Door middel van meerdere operaties, waaronder enkele amfibische landingen (📸7-9), werden de Duitsers langzaam maar zeker uit Zeeuws-Vlaanderen, Walcheren en Noord- en Zuid Beveland verdreven. Gevechten op open velden en weilanden met tankbataljons en artillerie brachten veel Zeeuwse plaatsen forse schade toe. Op 6 november werd Middelburg bevrijd en op 8 november kwam er een einde aan alle Duitse tegenstand op het eiland (📸10). Men begon daarna direct met het opruimen van mijnen in de Schelde en op 28 november kwam het eerste geallieerde konvooi aan in de haven van Antwerpen.

Bij de Slag om de Schelde waren Canadese, Poolse en Britse militairen betrokken. Daarnaast werd er ook gebruik gemaakt van Franse, Belgische, Nederlandse en Noorse commando’s. In totaal vielen aan geallieerde zijde in die vijf weken 12.873 slachtoffers (doden, gewonden en vermisten). Door de gevechten en overstromingen waren er ook nog ruim 2.000 burgerslachtoffers te betreuren.

De prachtige bijgevoegde foto’s zijn ingekleurd door Jakob van @colourisedpieceofjake

‍