Onder deze mensen zaten opvallend veel Duitse joden die in de jaren 30 Duitsland ontvlucht waren. De Nederlandse regering besloot tijdens Operatie Berlijn alle Duitse en enkele Oostenrijkse burgers in de kolonie op te pakken op verdenking van potentiële spionage. In totaal werden er 2300 mensen gevangengenomen en in kampen gezet.

‍

Met de toenemende Japanse dreiging in Nederlands-Indië besloot men de 2300 Duitse en Oostenrijkse gevangenen te verplaatsen. Er werd gekozen voor Bombay (huidig Mumbai) in het toenmalige Brits-Indië. Met drie schepen van de Nederlandse Pakket Maatschappij (NPM) moest de oversteek gemaakt worden. De eerste twee schepen bereikten heelhuids Bombay, maar het derde schip, de Van Imhoff, werd geraakt door een torpedo van een Japans gevechtsvliegtuig en zonk op 18 januari 1942.

‍

Alle 48 bemanningsleden en 62 bewakers konden het schip op tijd verlaten en overleefden de ramp. Dit gold niet voor de gevangenen. Deze werden aan hun lot overgelaten. Uiteindelijk overleefden slechts 65 van de 477 krijgsgevangenen de ramp. De scheepsramp wordt gezien als één van de grootste Nederlandse doofpotaffaires na de oorlog. Uit correspondentie is gebleken dat de regering de berichtgeving dirigeerde, zodat men in Nederland vrijwel niets te weten kwam over deze ramp.

‍

Vorig jaar is er door de regering besloten een nieuw onderzoek in te stellen naar de gebeurtenissen rond de scheepsramp, de gevangennemen van Duitse burgers in Nederlands-Indië en de nasleep. Het onderzoek duurt tot 2024 en wordt uitgevoerd door het @nimh.geschiedenis.

‍

📷: @universiteitutrecht

‍